جذب دانشجویان بین المللی از طریق فناوری: در حال تغییر و تغییر ناپذیر

چیا مینگ هسوه[1]*

دانشگاه ملی چنگ کونگ

مقدمه

بین‌المللی‌سازی[2] در آموزش عالی در دو دهه گذشته نه تنها به مناطق سنتی مانند آمریکای شمالی و اروپا، بلکه به مناطق نوظهور مانند آسیا و سایر نقاط جهان نیز بیش از پیش ارتباط پیدا کرده است. گسترش تحرک جهانی آموزش عالی، با بیش از 4.6 میلیون دانشجو در پی تحصیل در خارج از کشور خود و حدود 13 میلیون دانشجوی آنلاین برون مرزی در سال 2015 (OECD, 2017) مشهود است. این آمار حاکی از آن است که نظام آموزش عالی جهانی باید توجه بیشتری به دانشجویان بین‌المللی به ویژه در مورد جذب داشته باشد. در گذشته، دانشگاه‌ها با ارائه مشاوره‌های حضوری و ارائه اسناد و بروشورهای چاپی، فعالیت‌هایی که نیاز به تلاش دستی زیادی داشت، دانشجویان بین‌المللی را جذب می‌کردند. در دوران اخیر، فناوری‌های جدید تأثیر زیادی در بخش آموزش داشته‌اند و حوزه جذب دانشجوی بین‌المللی، که خود عرصه‌ای ذاتاً پیچیده، پرهزینه و رقابتی است، از این قاعده مستثنی نبوده است (بِکِر و دیگران، 2017).افزون ابر این، از زمان ظهور رتبه‌بندی‌های جهانی و افزایش رقابت، نقش دفتر بین‌المللی[3] از مشارکت در همکاری‌ها و تبادلات دانشگاهی به تمرکز بر جذب دانشجویان بین‌المللی، خدمات و تبلیغات تغییر کرده است. بنابراین، یک رویکرد جذب راهبردی، آگاهانه و سنجیده، با ورودی های فناورانه، احتمالاً به مؤسسات کمک می کند تا فرصت های خود را به شیوه ای کارآمد به حداکثر برسانند.

[1] Chia-Ming Hsueh

* چیا مینگ هسوه، استادیار پژوهشی، بخش تحقیقات نهادی، دفتر تحقیق و توسعه در دانشگاه ملی چنگ کونگ در تایوان است.

[2] Internationalization

[3] International Office