فرآیندهای جذب در دانشگاه های فنلاند: تمرین مدیریت منابع انسانی (HRM) راهبردی یا رقت انگیز؟

تارو سیکینن[1]*

الیاس پکولا[2]¥

جوسی کیویستو[3]¥

*مؤسسه تحقیقات آموزشی فنلاند، دانشگاه ییواسکیلا، ییواسکیلا، فنلاند

¥دانشکده مدیریت، دانشگاه تامپره، تامپره، فنلاند

مکاتبه با: تارو سیکینن. ایمیل: taru.siekkinen@jyu.fi

چکیده

جذب ابزار اصلی در بازار کار دانشگاهی است. این مقاله دیدگاه سازمان در اینجا، دانشگاه در باب جذب را بررسی می کند. سیاست ها و شیوه های پرسنلی دانشگاه ها از مدیریت پرسنل قانونی به مدیریت استراتژیک منابع انسانی (HRM) تغییر      می کند. در کشورهای شمال اروپا، این تغییر تا حدی به دلیل تغییر وضعیت مؤسسات آموزش عالی از دفاتر دولتی به مؤسسات خودمختارتر است. این مقاله با استفاده از فنلاند به عنوان نمونه موردی از سیستم‌های آموزش عالی که دستخوش اصلاحات شدید شده‌اند و از مدل کارمند دولتی به سیاست پرسنلی خودمختار حرکت کرده‌اند، بینشی درباره این انتقال ارائه می‌کند.   داده ها در سال 2015 برای ارزیابی مدل شغلی چهار مرحله ای در پروژه دانشگاه های فنلاند جمع آوری شد. بر اساس تجزیه و تحلیل داده های ارزیابی، می توان نتیجه گرفت که علیرغم اصلاحات قانونی، شیوه های قدیمی همچنان در سیاست های پرسنلی و مدیریت دانشگاه ها اهمیت دارد. موقعیت های دائمی (پست های عمومی سابق) و فراهم آوردن منابع مالی برای کارهای دانشگاهی هنوز هم ماهیت شیوه های مدیریت منابع انسانی را برای افراد در دانشگاه های جدید مشخص می کند. برخی از گروه‌ها ممکن است این شیوه‌های مدیریت منابع انسانی را استراتژیک بنامند، در حالی که برای برخی دیگر، واژه بهتر رقت‌انگیز خواهد بود.

واژه‌های کلیدی: هیات علمی؛ مدیریت گرایی؛ مؤسسات آموزش عالی؛ جذب دانشگاهیان؛ استراتژی دانشگاه

[1] Taru Siekkinen

[2] Elias Pekkola

[3] Jussi Kivisto